zayıf olmak

rastladığınız her eş dost akrabanın 'aaa ne kadar zayıfsın' cümlesine maruz kalmaktır. bir sürü saçma yorumlar, gereksiz konuşmalar, boş gülüşmeler.. üstelik her seferinde ilk kez görüyorlarmış gibi tepki verip bütün sinirinizi şaha kaldırırlar. sizin de sabrınız bir gün biter ve 'sanane ulan napıcan oğluna mı alıcan ?! ' diyesiniz gelir. diyeceğiniz gün de çok uzak değildir zira bu iş iyice kabak tadı vermeye başlamıştır.

şakasına bile olsa aniden itilince tepetaklak olmaktır.

halı sahanın yetenekli ama dayanıksız oyuncusudur. bir omuzla uçar gider, top da size kalır. kişi, tırrekmişcesine zayıf değilse iyidir yoksa hiç güzel durmuyor valla. kadın tabi erkekten daha ince olursa hoş olur ama serçe parmağım gibi de olmasın be, iskelet gibi kızlar görüyorum, bana göre pek de güzel görünmüyorlar. tabi kendilerini öyle beğeniyorlarsa amenna. erkek dediğin de incecik olmayacak, hafif yapılı olacak. göbekli olun demiyorum size, kibrit çöpü gibi olmayın. uzunlar hele hiç olmasın; bayrak direği gibi görünüyorlar, yanımda bayrak olsa asacam o derece.

tahta gibi kalmışsın yavrum bu hal derler. kilo alınca da iyisin iyi sana bi zeval gelmez derler. zor.

1.88 ve 71 kg biri olarak sık sık "ay bu ne az kilo al yiaa" tarzı söylemlere sık maruz kaldığım için ne olduğunu iyi bildigim şey.

şiddetli bir rüzgarda uçmanızı sağlar.

"biraz kilo alsana çok zayıfsın" sözlerine sıkça maruz kalacağınız bir durum

"rüzgarda uçmuyor musun sen? ayağına taş bağla taş ehehehe" (keşke sen de diline bağlasan da boş boş konuşmasan) "az ye de kilo al" (hadi canım, yemeyle bitiyor mu o iş ya?) "kııazz çırpı bacak" (ne var sayın yayık ağızlı ne var) "kilo mu aldın? kaç kilo yarım kilo mu? hahahaha" "zayıf kız ne yeaa kız dediğin ele avuca gelcek" bakın 19 yıllık hayatımda şu ve benzer duyduğum sözlerin haddi hesabı yok. hadi yeni tanışılan kişiyle yapılan bu goygoyları göz ardı edilebilir. ama yıllardır seninle birlikte olan arkadaş, akrabaların sürekli aynı şeyleri söylemesi bıktırıyor. zaten sinsidir o kişi, sinirini bozmak için bilerek yapıyordur ya arkadaşım belli ki yıllardır zayıfım ve kilo alma problemim var. neden insan şevkini kıran saçma sapan goygoylarla sinirimi bozuyorsun?

ruhani mi fiziksel mi anam

çok istiyorum ya

şişkoluk nasıl bir duygu hiç tatmadim lakin zayıflığın tadında da bıktım 😒 çünkü kilo alamıyorum

aşırı bi zayıflık söz konusu degil ise bence gayet güzel. istediğin kadar ye kilo almiyorsun falan muazzam bir şey. (bkz: 36 beden)

o kimmiş?

42 kilo diyorum.benim ayakkabım numaram ehuhehehu diyor.sizcede çok sinir bozucu değil mi ?

vücut kitle indeksine göre normal kilodayım. vücut kitle indeksim 20. 48 kiloyum. 44 kilo olsam zayıf çıkıyorum. ama yok veremiyorum şu 4 kiloyu. benim güzellik algıma göre zayıf olmak güzel olmak. 4 kilo yüzünden olamıyorum ya sözlük. 1 hafta yoğurt ceviz yedim aç gezdim yine yok. kaderim buymuş.

istediğim şey...

allah korusun obezite kadar olmasa da başa bela. 4 kız arkadaşım oldu bugüne kadar. ikisi kısa, diğer ikisi de muhtemelen benden ağırdı. .d

"her türlü hastalığın başı kilolu olmak abe" tezini ortaya atan zayıf doktorun(?) içinde bulunduğu durum.

en son zayıf olduğumda 7 yaşında falandım o sene ne oldu bilmiyorum ama 7 yaşından sonra hep kilolu oldum

4. sınıfa gidiyordum kilo almaya başladım 60 kilo civarındaydım daha o yaşımdayken boyumda kısa tabiki tüm arkadaşlarım zayıftı hoplayıp zıplardı ben utanırdım yaz gelirdi herkes kısa kollu fotmayı giymeye başlardı ben üzerine bir şey giymeden rahat edemezdim. liseye geldim daha da kilo aldım sevdiğim çocuk şişko diye dalga geçerdi😂 üzülürdüm tabi ama hiç zayıflamak içinde uğraşmazdım. lise sonra 76 kiloya çıkmıştım boyum kısa bu arada 1.58 o yüzden çok kötü görünüyordu ve o halde sevgilim vardı beni nasıl beğendide oldu anlamıyorum. ilk sevgilimdi bir de o benim. 13 ay falanda sürdü yaklaşık. o zaman karar verip 68 e kadar düştüm. sonra üniversiteyi kazandık ve farklı şehirlerdeydik bir hafta sonunda başka birine aşık olduğunu söyledi. tabi hemen kıza baktım kız uzun zayıf güzel biriydi. etkisinden çıkamadım tabi o sıralar zayıflamaya karar verdim 60 a kadar düştüm. yaz tatili geldiğindede 58 olmuştum. ben o tartıda 5 rakamını görünce hüngür hüngür ağlayan biriydim. saçma gelebilir belki ama ben bu hayatta çoğu şeyi kilom yüzünden yaşayamamıştım. neyse ikinci sınıfa geldik. ilk sevgilimdi ya anca unutabildim etkisi uzun sürdü. ve birine aşık oldum. onunda beni sevdiğini düşündüm. ama bir anda herşey değişti hiç bir şey demeden çok tuhaflaştı ve konuşmayı kestik. önünden geçsem arkasını dönüyordu.depresyona girdim ve 64 kiloya kadar çıktım tekrar. bu sene erasmusla aynı şehire aynı okula aynı yurda gidicez o çocukla. yazın başında çok büyük bir değişimle gitmem gerektiğine karar verdim. ve şu an 53 kiloya kadar indim. yaklaşık 20 gün sonra gidiyorum. 3 kilo daha versem iyi olur ama çok büyük fark olduğu kesin. yani ben hiçbir zaman zayıf olamadım. hala değilim. hafif balık etli gibiyim. ama kendimi böyle seviyorum. ne kızda ne de erkekte zayıf sevmiyorum ben yaa☺️

başarısız olmak, yetersiz ve güçsüz olmak anlamlarına da gelir. bir de normal kilonun altında olmak. genelde aşırı kilolu insanlar için sağlıklı olma tabiri. mesela benim gibi 20 senedir aşırı kilolu olup son 1 senede içinizden yetişkin bir insan çıkarıp zayıfladıysanız, tarif edilemeyen bir mutluluk. en önemlisi istediğiniz şeyi giyebilmek, beğendiğiniz şeyin bedenini bulabilmek. tarif edilemez bir mutluluk. en önemlisi sağlıklı olmak, nefes nefese kalmadan kat çıkıp koşabilmek.

zayıfım-kiloluyum diyeceğinize gidin spor yapın,tabki bunu keşke zayıf olmasam ve keşke kilolu olmasam diyenler için söylüyorum,kuru kuru sporda olmaz beslenmede çoook önemli,ama camış gibi yatıp ne yesem yarıyor,yada ne yesem kilo alamıyorum diyenler,olmaz oğlum öyle,bişeyler yapın lan,bişey yapmadan konuşmayın.(hastalık dolayısıyla kilo problemi olanları tenzih ederim). biraz koşun ve yemeğe dikkat edin illaki kilolu olan kilo verir kilosu olmayan alır(kilosu olmayan protein alıp, ağırlıkta çalışırsa daha sağlıklı bi kilo alır)neyse özet olarak yatığın yerden bişey yapmadan ve sağlıksız beslenerek hiç bi bok olmaz, saygılar.

yiyip yiyip kilo alamayan biriydim geçen sene sigarayı bıraktım iki ayda 8 kilo aldım sjsjsjs ama hala zayıfım .......

102 kilo olan ben için hayal, mutluluk..

iki seneye kadar zayif biriydim.kilo almak için denemediğim şey kalmadı balık hapları vs. herşey.üniversiteye basladigimda artık bişeyler degismeli dedim ve kendimi fitnessa verdim.herkes sacmalama cok zayıfsın neden spora gidiyosun vs diyordu.ama öyle değil arkadaslar.ilk zamanlar başladığımda herkes öküz gibi salonda çekiniyodum.spor yaptıkça daha çok yemeye başladım belli bi düzen geldi beslenme adına.kilo aldıkça motive oldum.iki senede 15 kilo aldım kas olarak.60 kilo iskelet gibiyken 75 kiloya çıktım.özgüven artışı yasadım.çok yeyin arkadaslar yiyorum yiyorum kilo alamiyorum diye bişey yok günlük harcadığın kalori miktarının üstüne çıkarsan kilo almaman imkansız.kendinizi spora verin arkadaşlar sağlıklı kilo almanın en iyi yolu.

sofraya oturduğunuzda dilediğiniz gibi yeme durumudur "ne de olsa zayıfım ehehehe" diyerek.

en iyi ben bilirim. 18 yaşındayım 3 yıldır 47 kiloyum. ne bir kilo az ne de fazla. bir de erkek olunca işler daha da absürtleşiyor. ulan zaten zayıf kelimesi her alanda kötü bir anlama geliyor. ne var da bu kadar istiyosunuz zayıf olmayı? doğada zayıfsan elenirsin. yerler lan seni. tamam 150 kilo da olmayalım ama biraz da etimize dolgun olalım canım.

bugün arkadaşım şakalaşırken kolumu tuttu. kol yok bu ne dedi korktu memnun muyum hayır şöyle üç dört kilo alsam ideal

sarkan memelerden ve yağlı bir vücuttan her zaman iyidir

nick-entry uyumu bu entryde anlatılmaktadır.

bugün arkadaşlarım kolumdan tutup beni havaya kaldırdılar daha ne diyeyim

olmak istediğim ama hiç olamadığım şey

18 senedir istikrarlı zayıfım. kilo alabilmek adına olan inadımı bırakıp durumu kabullendim..

4 kg civarı doğmuşum 1.73 boy ama 58 kiloyum

bedenine göre her zaman kıyafet bulmak gibi avantajlarının yanında her yere sığdırılmaya çalışılmakta dezavantajıdır

gerçekten bıktım. kilo almak için her şeyi yapabilirim. sürekli düşük tansiyonla yaşamak işkence

bir de şöylesi var , zayıfım ama göbeğim var. 52 kilo civarıyken dahi gitmedi. lanet gibi

şu dünyadaki hayallerimin en başında bu var.

en son 13 yaşında zayıftım sonrası inişli çıkışlı

4 senedir 52-53 kilo civarında dolaşıyorum, allah'ım sen bozma yarabbim

zayıf değilim ama ruhum zayıf o yüzden yazasın geldi bedenim her ne kadar da yağ yığını olsa da

bu yaşıma geldim daha kendimi etli butlu görmedim. küfür gibi gelebilir bazılarına ama zayıf olmak güzel dehil kilo almak istiyorum

en büyük takıntılarımdan biri oldu. lisedeyken bir kız arkadaşımla sürekli ilk kim 50 kilo olacak iddiasına girerdik, hiç olamadım o zamanları. geçenlerde şey diyo ben senin 57 kilo olduğun zamanları biliyorum. o zamandan bu zamana 10 kilo vermişim ve uzun zamandır koruyorum, gerçekten yemek yemeyerek ve babamın hasta olacaksın yemek ye baskısına rağmen.

1.78( gerçekten 1.78, 1.78 olsaydın 1.80 yazardın demeyin) boya sahip olmama rağmen 65-66 civarı kilom var. Genel olarak hep zayıf bir çocuktum. yanlış hatırlamıyorsam bu öğretmenler ilkokulda çocuklara boyunu kilosunu sorup bir çizelgede onları gösterirlerdi. ben orda 11 yaşındayken 24 kiloydum :( . Çok fazla yol denedim balık yağı, iştah açıcı şurup falan ama hiçbir işe yaramadı. ne kadar abur cubur yersem yiyim hangi saatte yemek yersem yiyim belirli bir kiloyu aşamıyorum galiba.

Aynaya karşı (bkz: yok öyle bir şey çıkar onu aklından)

Çok zor... Beğendiğim hiçbir kıyafetin tam üzerime olduğunu hatırlamıyorum. 36 beden (en küçük) hatta 34 beden (sık rastlanmayan en küçük) kıyafetleri bile daralttırarak giyiyorum. Daralttırınca da modelleri bozuluyor... (bkz: böyle puşt gibin ibne gibin bir şey) (bkz: bak şerefsiz evladıyım ağlamamak için kendimi zor tutuyorum)

Kendimi bildim bileli ulaşmaya çalıştığım bir hedef haline gelmiş fiziksel görünüş.

Bilinçli bir şekilde zayıf olmadığı müddetçe çokta iyi bir şey değildir. Ben kendimi bildim bileli hep zayıf bir insandım. Hatta kırk ikinin üstünü hiç görmedim öyle düşünün (boy 160). Lise boyunca arkadaşlarımın öğretmenlerin psikolojik şiddetine maruz kaldım. Şiddet diyorum çünkü baskı olmayı çoktan geçmişti bu. Okulun bahçesinden geçerken bile ay sen ne kadar zayıfsın diye laf atan bir hoca. Ulan hoca zaten bir sene boyunca bunu sürekli tekrarladın neden ilk görüşünmüş gibi yapıyorsun. Okulda zayıf kız diye bilinmek çok kötüydü. Lise birdesin ve fiziksel görünümün çok önemli bir şey olduğunu düşünüyorsun. Akraba tayfayı saymıyorum bile. Kısacası ben her girdiğim ortamda zayıflığımın konuşulmasını dinledim. Artık önemsemiyorum. Geçen aylarda bir altın günü ortamında tabağıma yiyecek alıyordum ki bir akraba ne kadar zayıf ya dedi. Aslında eleştirmek için söylemişti. Ama büyük bir iltifat almışım gibi gülümseyip teşekkür ettim neye uğradığını şaşırdı. Bi 10 kilo alsam çok mutlu olurum. Ama alamıyorken de zorlamıyorum artık. İnsanların ne dediğini de umursamıyorum. Kendimle mutlu olmayı öğrendim. Eğer böyle takıntıları olan arkadaşlar varsa sizde öyle yapın. Psikolojik olarak çok rahatladığınızı hissedeceksiniz.